Wie is Marzouk?
Ik ben 51 jaar en geboren in het noorden van Marokko. Mijn vader woonde in Amsterdam. Hij werkte in een fabriek dat in de jaren tachtig naar Nijmegen verhuisde. Mijn moeder en ik kwamen in 1983 naar Nijmegen met mijn broer en zussen. Ik was toen tien jaar oud en sprak geen woord Nederlands.
Ik ben hier naar de lagere school gegaan in de Zellersacker. Daarna heb ik een sociale opleiding ROC in Nijmegen gedaan. Inmiddels ben ik al vijfentwintig jaar jongerenwerker nu voor de wijken Wolfskuil en Waterkwartier waar ik me prima thuis voel.
Wanneer begon je te voetballen?
Met een buurjongen ben ik ooit naar Trajanus gegaan. Destijds zat dat nog op de Winkelsteeg. Ik heb daar bij de D en C-tjes gespeeld. Daarna naar NEC-amateurs gegaan en daar de B- en A elftallen doorlopen. Toen SCE in naar Lindenholt verhuisde kwam ik in de A1. Er was toen nog weinig qua jeugd en er werd echt gezocht naar jeugdspelers want SCE kwam net uit de Grootstal.
Wat doe je allemaal bij SCE?
Mijn taak is onder andere, dat bij de ouders en vrijwilligers, leiders en trainers zoek voor de jeugdelftallen. Er is geen CIOS samenwerking meer sinds kort, dus ook de allerkleinsten moeten wij zelf trainen. Gelukkig is het dit jaar gelukt om elk elftal te voorzien met trainers waaronder ook een moeder met een voetbalachtergrond. Ik denk naar tevredenheid van de ouders.
Ik ben er op zaterdag en probeer een aantal wedstrijden te zien en sta open voor iedereen. Ook kom ik soms door de weeks op trainingen om te kijken hoe het gaat. We maken regels en voorwaarden en proberen deze te handhaven zoals bijvoorbeeld ten aanzien van het gebruik van materialen en het douchen. Dat is alleen verplicht bij selectieteams, bij de overige teams is dat aan de ouders-begeleiders zelf. Bij SCE kan je dus douchen maar ik weet dat er verenigingen zijn waar dat als gevolg van de hoge energiekosten gewoon niet meer door de weeks mogelijk is. Bij sommige clubs zelfs niet eens op zaterdag. Verder doe ik ook de samenstelling van de jeugdteams en probeer dat voor de zomer af te hebben. Ik spreek dan al de ouders van alle teams. De opkomst is dan 90% zodat ouders weten waar iedereen aan toe is voor het komende seizoen. De betrokkenheid is bij de allerjongsten heel groot; niet alleen ouders maar ook opa’s en oma’s komen in grote getalen.
Visie op jeugdvoetbal.
Het gaat om een combinatie van plezier en presteren. Dat je een bal verkeerd raakt dat kan, maar de ambitie moet er zijn dat je echt de volgende keer het goed wilt doen. Maar je wilt ook winnen. Basistechniek vind ik belangrijk en daar moet veel op getraind worden door heel vaak te herhalen ga je beter leren. Plezier en presteren zijn belangrijk maar ik vind wel dat de beste spelers horen altijd bij elkaar te zijn ook al op jonge leeftijd. Je hebt de kans dat de beteren dan niet uitgedaagd worden en weggaan. Tenzij die hele goede speler geen ambitie heeft om hoger te spelen, dan kan het natuurlijk zijn dat hij lager wordt ingedeeld om bij een vriendje te spelen.
Pareltjes in de jeugd
We hebben goede spelers bij Onder 11, Onder 9-1 en onder 9-2 en een goede bij de Onder 8-1. Alle clubs trekken aan de pareltjes en beloven hen gouden bergen. Vaak krijgen we die jongetjes teleurgesteld terug. Dan hebben we het over jongens van tien en elf jaar. Ook de ouders spelen een grote rol hierin om hun kinderen te beschermen. Het is beter dat als je goed bent, je af en toe eens een paar keer meetraint met een dergelijke hogere club dan er toegaan en drie keer per week hard te trainen en vervolgens na een tijdje te worden weggestuurd.
Zijn er dingen door de jaren veranderd?
Ach dat ouders soms niet blij zijn met de selectie van hun zoon of dochter, is van alle tijden, wat wel anders is dat het iemand aanspreken op gedrag minder wordt geaccepteerd. Alles mag en kan blijkbaar en kinderen lijken alles te mogen zeggen. Wat SCE niet accepteert is een grote mond of schelden maar iedere trainer en leider is daar weer anders in. Het valt aan de andere kant ook wel mee, want we sturen bijna geen kinderen meer weg van de club.
SCE in hart en nieren? Wat betekent SCE voor jou?
Nou je het zegt; ik zit hier al ruim twintig jaar. Natuurlijk Ik voel me heel betrokken bij de vereniging en kan met iedereen heel goed overweg. Maar het is niet zodat ik nu niet ergens anders kan trainen. Ik moet bekennen dat ik eens voor drie jaar een uitstapje heb gemaakt naar Brakkenstein en dat was ook heel leuk. Omdat ik toch die band had met SCE altijd had, kwam ik toch vaak kijken. Toen men en een nieuwe weg wilde inslaan met betrekking tot de jeugd ben ik toch weer actief geworden bij de jeugd. Ik kreeg geen carte blanche, maar had veel ruimte om het om mijn eigen manier te doen. Hoe lang ga je hier mee door? Ik zeg vaak dat ik stop maar zie ik ben er nog. Als ik het niet meer leuk vind ga ik zeker mee stoppen maar dat kan even duren!
Tekst: Silvano Orvini
Foto’s: Marzouk Mechbal
